I po zabawie...

Po wczorajszym meczu, Anglia wraca do domu. Tak to już w życiu bywa, że ktoś wygrywa, a ktoś przegrywa i wraca w rodzinne strony. Ale wczoraj Moorland Home okrył się smutkiem nie z tej ziemi. Nawet pluszaki zalewały się łzami i topiły smutki w alkoholu:)

Misiek jak widać, to kibic pełną gębą: zadziorny (blizny ma i plastry na dziobie) i pełen pasji. Niestety, nawet to nie pomogło Anglii pokonać rywali:(

No ale my się tutaj nie będziemy nad Miśka rozpaczą rozmieniać na drobne:), tylko dla ochłody udamy się na mały spacerek w rejony zacienione. Upał ci bowiem u nas okrutny i człowiek poci się od samego ruszania jednym palcem. Ja już nawet nie powiem co mój biedny futrzaty Dyziek przeżywa...

Dlatego też na spacerki tym razem nie chodzimy w pola (również dlatego, że ulubione pole Dyzinka mojego zostało zagarnięte przez stado krowie, a Dyzinek - jak to na psa pasterskiego przystało - krów się.... boi:)

  

W ogrodzie też gorąco. Tak gorąco, że nie da się tam wysiedzieć dłużej niż pięć minut. Dałoby się, gdyby w ogrodzie basen był i cielsko można by zanurzyć po szyję, ale... basenu póki co nie ma, więc po tych pięciu minutach ucieka się do domu dla ochłody. Ewentualnie dla ochłody wypija się hektolitry wody z syropem z kwiatów czarnego bzu wg przepisu naszej jedynej w swoim rodzaju Elisse (tak, tak, moi mili, w końcu i mnie się udało zrobić ten "przetwór"!!!, i jeszcze muszę Wam powiedzieć, że ten syrop to taka pychotka, że palce lizać). Oczywiście pić należy z niezliczoną ilością kostek lodu:)

Ale są w ogrodzie tacy co nie narzekają na słoneczko:

Oj, pięknie jest, żeby jeszcze nie było AŻ TAK gorąco!!!! Hihihihi, taka to natura ludzka:) Chłodno, źle; ciepło, też nie dobrze... A krowim dzieciom wszystko jedno:)