Tata:)

Słowa i muzyka: Jerzy Porębski

Powiedz, czy lubisz marynarzy,

Powiedz, czy w granatowym Ci do twarzy,

Powiedz, czy lubisz wielkie statki,

Bo ja na pewno tak.

No bo mój marynarz-tata wodolotem latem lata,

Wozi z sobą pasażerów tłum.

Najpierw leci do Szczecina, tam wodolot się zatrzyma,

Potem znowu wraca tu.

Lubię po plaży chodzić zimą,

Wtedy tam wielkie lody płyną.

Lubię żaglówką pływać latem

W taki prawdziwy długi rejs.

Ale mój marynarz-tata wodolotem latem lata,

Wozi z sobą pasażerów tłum.

Czasem z sobą mnie zabiera jako mini-pasażera,

Bo ja lubię wody szum.

Lubię, gdy w szmatki i gałganki

Przyjdą się bawić koleżanki,

Ale najbardziej lubię, kiedy

Wypływam z tatą w rejs.

No bo mój marynarz-tata wodolotem latem lata,

Wozi z sobą pasażerów tłum.

Czasem z sobą mnie zabiera jako mini-pasażera,

Bo ja lubię wody szum.

Gdybyś chciał poznać mnie i tatę,

To musisz tu przyjechać latem.

Wtedy, gdy spotkasz mnie na kei,

Powiemy tacie tak:

To Ty jesteś ten nasz tata, który wodolotem lata,

Wozi z sobą pasażerów tłum,

Ale dzisiaj tak się zdarzy, że zabierzesz dwóch blindziarzy,

Co tak lubią wody szum.

 

A mój Tata nie latał wodolotem:) Losy się jakoś tak dziwacznie potoczyły, że mój Tata - włókiennik z wykształcenia - spędził wiele lat swojego życia bujając się po morzach i oceanach jako... rybak:) Wziąwszy pod uwagę, że cała rodzina pochodzi z południa Polski i do morza nam raczej nie całkiem po drodze (poza corocznymi wyjazdami na wakacje do mojej Cioci, a mojego Taty siostry, która w nadbałtyckie strony "wyemigrowała" lata temu), wieloletnie bujanie się mojego rodzica "na rybakach" jest zdarzeniem jeszcze ciekawszym, hehehe.

Fajnie było mieć pływającego Tatę:) W trakcie urlopu (Tata pracował "na zmiany" hehehe - pół roku na morzu, pół roku w domu) przychodził do szkoły na lekcje wychowawcze i opowiadał o pracy na statku, pokazywał slajdy z rejsów; jeździł z nami na wycieczki klasowe:) No a poza tym, kiedy Tata wracał z rejsu, miałam usprawiedliwiony dzień wolnego w szkole:):):) I jeansy z Baltony... i klocki LEGO... i czekoladę! No i jeszcze miałam pasję - oceaniczna przygoda mojego Taty zaowocowała u mnie wielką miłością do piosenki żeglarskiej i rybackiej. Do dziś podśpiewuję sobie szanty kabestanowe - najczęściej przy odkurzaniu, myciu okien i innych takich - wierzcie mi, nie ma to jak dobra szanta przy ciężkiej pracy:))

Dzisiaj mój Tata jest już emerytem. Jednak, jako że nie jest typem osoby, która lubi zasiąść na czterech literach i się nie ruszać (no chyba, że z najnowszym numerem Rozrywki, zatemperowanym w szpic ołówkiem i Leksykonem PWN), to udziela sie charytatywnie:)  Jako aktor!!! W zeszłym roku miał przyjemność być.... KRASNOLUDKIEM. Tak, tak, krasnoludkiem w przedstawieniu KOPCIUSZEK, zorganizowanym przez Panią Małgosię Handzlik (lokalnego eurodeputowanego), a wyreżyserowanym przez Tomka Szulakowskiego,  na potrzeby zakupu pomp insulinowych dla dzieci chorych na cukrzycę. Podkreślić muszę stanowczo, że przedstawienie było totalnie i absolutnie profesjonalne!

Proszę bardzo, oto mój Tata - Krasnal:

I jeszcze z kumplami - krasnalami, i tytułowym Kopciuszkiem:):

A tutaj dla porządku przedstawiam Pana Reżysera  i Kopciuszka, czyli organizatorkę przedsięwzięcia, w trakcie próby:

I jeszcze jeden z wycinków prasowych:

Chwalipięta ze mnie, nie? No ale jak się ma takiego Tatę, to grzech się nie chwalić. W tym roku Tata był Muszkieterem Atosem, w przedstawieniu w tej samej organizacji i tej samej reżyserii, i niemalże tej samej obsadzie, pt. Aniołki Śpiącej Królewny. Bardzo zabawne przedstawienie:):):)

Jutro Dzień Ojca:) Z tej okazji życzę mojemu Tacie radości każdego dnia, spełnienia marzeń, zdrowia końskiego i pełnego portfela, i generalnie wszystkiego naj:):):)  WSZYSTKIEGO DOBREGO :)

Autorem powyższego zdjęcia jest Pan Roman Hryciów.