Nie dzieje się nic, czyli długi deszczowy tydzień

Myślę sobie, że czas coś nabazgrać znowu na blogu, ale natchnienia dzisiaj nic a nic. A to wszystko dlatego, że nic się nie dzieje - nuda po prostu! Pogoda w tym tygodniu była okropnie paskudna; padało prawie cały tydzień, ciśnienie było niziutkie, co w moim przypadku oznacza niestety ból głowy :( Wczoraj z kolei kara mnie spotkała za bezczelne chwalenie się na blogu wiosną - spadł śnieg. Na szczęście polegał tylko przez kilka godzin i dzisiejsze bardzo wiosenne słoneczko (tak, tak :)) rozpuściło ostatnie łatki śnieżne. Wkrótce trzeba będzie wyjść do ogrodu i uporządkować to, co się tam znajduje - a będzie to zadanie wielce skomplikowane; ogród bowiem pozostawiony był sam sobie przez kilka lat chyba, i wygląda jak... no nie wygląda po prostu :) Ale kryje różnie niespodzianki, które od czasu do czasu odkrywamy. Znaleźliśmy już rozmaryn, lawendę, mnóstwo wrzośców, kawałek mięty (mam nadzieję, że z tego kawałka mięty wyrośnie coś więcej, bo uwielbiam!!!). Co chwilkę odkrywamy też kępki nowych cebulek i innych kwiateczków:

Dobrze, że tych krokusich kępek jest kilka, bo Dyzinek co chwilę mi coś zadeptuje - niedobry chłopczyk. A potem chowa się z niewinną minką za drzewami, tudzież krzewami i ma nadzieję, że się mu upiecze... hehe

Środowy wieczór przeznaczyłam na dłubactwo recyklingowe; w komplecie do mojego nowego i jedynego serducha powstał Ptasiek. vonZeal i reszta bandy twierdzi, że to Kaczka. Kaczka!?!?!?! Widzieliście kiedyś Kaczkę, która tak wygląda??? Bo ja nie. Z Ptaśka dumna jestem bardzo - ma on skrzydełka i nóżki ma... Nóżki co prawda troszkę nieproporcjonalne wyszły hehe, ale co tam. Ostatecznie Ptasiek nie ma latać, ani chodzić, tylko wisieć, a jak to mówią "co ma wisieć nie utonie". Nie utonie... hmmmm... może więc to jednak jest Kaczka??? Eeeee, nie... Ptasiek i już:

I co? Ładny Ptasiek, prawda? Żadna tam Kaczka!!

No i poza tym nic ciekawego się nie wydarzyło w Moorland Home. Oprócz tego, że mamy złamane lusterko zewnętrzne w samochodzie. Koń nam je złamał. Zadem... A było tak:

Zatrzymała się nam przed domem ciężarówka; kierowca - osoba z pewnością niezwykle doświadczona - doskonale wiedział, że musi się zatrzymać, coby konia i jeźdźca z naprzeciwka nadciągających przepuścić, a nie jechać dalej i zdenerwować biedne zwierzątko. No to się zatrzymał. Tylko jakoś tak mu się zapomniało wyłączyć silnik. Konik się spłoszył, i dokładnie na wysokości naszego autka biednego stanął oKONIEM. A właściwie nie stanął, tylko usiadł (na naszym lusterku!!!!) i na swoim szanownym końskim zadzie "obyrtnął się" o 180 stopni i dał dyla.... Dobrze, że kobitka dosiadająca klaczkę nie spadła i kontrolę na konikiem odzyskała natychmiast. I dobrze, że konikowi lusterko zadu nie pocięło... Ale lusterko złamane... Takie atrakcje tu mamy przed domem. Koniki, stado owiec, czasem krówki nam tu spacerują... Uroki mieszkania na wsi "pracującej" hehe :)

Na post scriptum dla wszystkich, którzy wiedzą, że ja cukrojad jestem (po Tatusiu moim kochanym tak mam:) serwuję ślimaczki cynamonowe:) Upiekłam ich 16 - dwa talerze mi wyszły - z myślą, ze połowę zamrożę i będzie jak znalazł na niedzielę. HEHEHEHE!!!! Pożarliśmy z vonZealem całość - dzieciom łaskawie zostawiwszy po dwa ślimaczki na łeb. Rachunek jest prosty - w jedno popołudnie i wieczór ja i vonZeal wchłonęliśmy 12 bułeczek cynamonowych... Czy trzeba jeszcze kogoś przekonywać, że dobre po prostu były??? A oto wspomnienie.....

Przepis pochodzi stąd. Moja modyfikacja polega jedynie na dodaniu znacznie większej ilości cynamonu (no lubię po prostu, hihihi) oraz rodzynek. Ciasto drożdżowe robię zawsze w maszynie do chleba, bo rączęta delikatne mam niezmierne i ciasta manualnie wyrobić by nie zdołały (czytaj: po raz kolejny potwierdza się, że leń ze mnie i już!) :)

A tak już całkiem na zakończenie... Doszłam do wniosku, że wkrótce rozpocznę serię postów związanych ze strategią remontową, w których będę prosić również o rady i opinie. Uprzedzam jednak lojalnie, że posty te będą zawierać treści drastyczne - będę w nich bowiem dzielić się niewątpliwą urodą naszych wnętrz w stanie obecnym, to jest przed zrobieniem czegokolwiek. Osoby o wrażliwych nerwach, proszone będą o zachowanie szczególnej ostrożności w trakcie czytania i oglądania....

Pozdrawiam cieplutko i życzę wszystkim czytaczom miłego weekendu :) :)